Wspaniałe połączenie: Niezwykli artyści oraz stara historyczna ogromna stodoła na skraju lasu, którą opiekuje się Nadleśnictwo Spychowo daje corocznie coraz piękniejsze owoce.

W tym roku dwie premiery: Pierwsza mamy za sobą, druga jeszcze w przygotowaniu.

„Diabli nadali”  - Co nieco o spektaklu:

Scenariusz: ROBERT WASILEWSKI

Reżyseria: ROMUALD WICZA-POKOJSKI

Występują:

Marek Tyszkiewicz, Natalia Świniarska, Marian Czarkowski, Marcin Kiszluk, Jarosław Cupriak, Wojciech Grochowalski, Wojciech Rydzio, Adam Lisewski

Scenografia: Bartosz Myślak

Muzyka: Robert Wasilewski, Franciszek Pospieszalski

Autorzy zdjęć: Tygodnik Szczytno, Bartosz Myślak

Po zakończeniu II wojny i przyłączeniu Mazur i Warmii do Polski wyłonił się problem braku uregulowań w wielu aspektach życia tego regionu. Jedną z istotniejszych niedogodności w pierwszych latach po 1945 r. było nazewnictwo geograficzne – głównie niemieckie, ale także mazursko-niemieckie oraz mnogie gwarowe lokalizmy (również te przybywające tu wraz z pierwszymi powojennymi osadnikami, a odnoszące się do ich dawnych ojcowizn – głównie obszaru całych Kresów Wschodnich i Mazowsza Północnego).

Stworzyło to zamieszanie administracyjne. Zdarzało się, że miejscowość miała wiele różniących się nazw lub kilka różnych miejscowości miało tę samą nazwę. Różniły się napisy na szyldach, na pieczątkach, w dokumentacji urzędowej, na budynkach administracji publicznej i urzędach.

Nowa, polska państwowość wymagała ujednoliconego nazewnictwa, w kluczu narodowym zrywającym całkowicie z niemiecką przeszłością tych ziem.

Przemianować należało nazwy miejscowości, osad, większych siedlisk, gór i pagórków, jezior, rzek etc.

W dramatycznej scenerii powojennego życia – szczególnie na Mazurach – zmianami nazewnictwa zajmowali się prawie wszyscy mieszkańcy- zwykle bez odpowiednich kompetencji.

Zmian dokonywały więc kadry zarządów większych zakładów pracy, miejscowy aktyw partyjny, lokalne władze gminne i przedstawiciele administracji publicznej lub sami mieszkańcy – głównie moszczący się tu coraz bardziej osadnicy.  Stosowano nazwy znane z przekazów ustnych, sentymentalnych i historycznych (osadnicy), tłumaczono mniej lub bardziej wiernie nazwy niemieckie, bądź stosowano fonetyczne spolszczenia nazw niemieckich – brzmiące często wręcz groteskowo.

Ten spontaniczny i chaotyczny (nie wolny od kumoterstwa i lokalnych animozji) okres samowolnej zmiany nazewnictwa wprowadził niemały bałagan – kuriozalne były np. sytuacje, gdy stacje kolejowe miały inne nazwy niż miejscowości, w których się znajdowały. Do tego wszystkiego rdzenna – mazurska ludność – konsekwentnie używała swoich starych nazw, pamiętających jeszcze wieki do XIX.

Reaktywowana w styczniu 1946 r., specjalna Komisja Ustalania Nazw Miejscowych i Obiektów Fizjograficznych doprowadziła po kilku latach do ujednolicenia nazewnictwa Mazur i Warmii.

Niestety, z efektami tej akcji, ludności mazurskiej i napływowej przyszło się jeszcze przez wiele lat mierzyć – tak groteskowo, jak i dramatycznie. Nie brakuje i dzisiaj zaskakujących, i zabawnych nazw geograficznych, powstałych na Mazurach i Warmii w okresie przemianowania.

Organizator:  STOWARZYSZENIE TWÓRCÓW I ORĘDOWNIKÓW KULTURY „ANIMA”

Współorganizator: Nadleśnictwo Spychowo

Dofinansowano z budżetu państwa – ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, ze środków Samorządu Województwa Warmińsko – Mazurskiego, Funduszu Aktywizacji Twórczości Teatralnej w Olsztynie, Powiatu Szczycieńskiego